"میدانستم، همانطور که همه ما میدانیم که اهمیت واقعی آموزه های «عیسی»، شامل این حکم است که 'همسایه ات را دوست بدار.' وقتی می گوییم، 'طرف دیگر صورت را برگردان،' 'دشمنان خود را دوست داشته باش،' جوهره واقعی مسیحیت را ابراز می کنیم."

این رحمت گوروی واقعی ام است که موجب شده است تا ناشناخته ها را بشناسم؛ از او یاد گرفته ام که چگونه بدون پا راه بروم، بدون چشم ببینم، بدون گوش بشنوم، بدون دهان بنوشم، بدون بال پرواز کنم؛ عشق ام و مدیتیشن ام را به سرزمینی آورده ام جاییکه نه خورشید و نه ماه، و نه روز و نه شب، وجود دارد.

نور خورشید، ماه و ستارگان به روشنی می درخشد: ملودی عشق به دوردستها بسط پیدا می کند و ریتم جدا شدن عشق به زمان ضربه می زند. روز و شب، موسیقی گروه نوازندگان بهشت ها را پر می کند؛ و «کبیر» می گوید، یکتای محبوب ام به مانند تلالو رعد و برق در آسمان می درخشد."

"دعا به درگاه خداوند و مدیتیشن بر «او» با تمرکز کامل حتی به مدت دو دقیقه، بهتر از ساعتها دعا و مدیتیشن طولانی بدون تمرکز است."

"در ممارست، در گفتار و کردار خود صادق باشید. شما احساس برکت خواهید کرد! برکات او همیشه بر همه موجودات روی کره زمین نازل میشود. لازم نیست آن را درخواست کنید. مدیتیشن را صادقانه ممارست کنید و شما رحمت و لطف بیکران "او" را درک خواهید کرد. خداوند، خواستار صداقت، درستی و عشق است. تظاهر گفتاری بیرونی، بر "او" تاثیری ندارند."

بدین ترتیب، شما محیطی را بوجود خواهید آورد که همه خوشحال هستند تا این مرحله گذار انجام شود زیرا این گذار زیبایی است که ما در جهت جهانی بدون خشونت انجام می دهیم. بنابراین باید مفرح باشد. باید مملو از شادی باشد.

"توسط ما و توسط شما، با همدیگر، فرهنگ معنوی ساخته شده. حقیقت جهان، پایدار خواهد ماند. نور در تاریکی نفوذ خواهد کرد - من شهادت می دهم. دروازه های دنیای معنوی باز می شوند." "در جستجوی روح، من دوست دارم معلم شما باشم. دنیای دیگر، جاییکه روزهای من هستند، باید شادی را در شما بوجود اَورد."

"شما و ما - اینجا با هم در قالب روح. یک معبد برای همه - یک خدا، برای همه. چندین دنیا در منزلگاه قادر متعال سکنی گزیدند، و روح القدس اوج می گیرد. نوسازی جهان فرا خواهد رسید - پیشگوییها تحقق پیدا خواهند کرد. مردم به پا خواهند خاست و معبدی جدید می سازند."

"رنگهای کوهها، نهرها در دره ها؛ یکی در همه، همه در یکی، صدا و جسم «شاکیامونی بودای» ما."

پس همه ما، وقتی از خودگذشتگی می کنیم، کشف می کنیم که به خودمان هم نیکی می کنیم. این یکی از درسهای ساده ایست که لازم است به فرزندانمان آموزش دهیم و لازم است که به بزرگسالان آموزش دهیم. و بجای حرص و آز سخاوتمندی باشد. بنابراین، سخاوتمندی در واقع نعمت بیشتری به شما می دهد.

در واقع این درباره شفقت و درباره شفقت در عمل است. این چیزیست که اصل مذهب است. مهم نیست که در مورد کدام مذهب صحبت می کنید. فقط اینکه داستانهای ما متفاوت هستند، کلماتی که استفاده میکنیم متفاوت هستند، اما اعمال ما یکسان هستند. این درباره صلح است، این درباره عشق است، این درباره عدالت است. این درباره شفقت است.

"جریان صوت [بهشتی درون] و استاد در درون شما هستند. شما به شریک دیگری نیاز ندارید... هر چه تنهایی بیشتر باشد، بهتر است. هیچ خوشبختی بهتر از تنهایی وجود ندارد." "کسی که حجاب درون را دریده و ذهن را تحت کنترل در آورده است، همه دنیا را فتح کرده و کل جهان تحت فرمان اوست."

"ترک لذات دنیوی، کنترل حواس و تمرکز بر یک مرکز از طریق کنترل افکار رام نشده ذهن درحالیکه هنوز زنده است و لگد میزند، کار آسانی نیست. اما چه چیزی هست که انسان نمیتواند با عشق و ایمان به آن برسد؟ شما قدرت اراده تان را تقویت می کنید و پیش میروید. موفقیت، حتمی است. بیاد داشته باشید که وقتی بذر 'نام' کاشته شود، باید به درختی تبدیل شود و میوه به بار آورد."

"همانا که همه تضادها در وجود شما به جنبش اند و مردم یکدیگر را به آغوشی نیم باز در بر می گیرند، ترس و امید، عشق و نفرت و گریز و طلب. اینها همه جفت حفت چون نور و سایه در وجود شما بهم آمیخته اند. و هنگامیکه سایه ای محو میشود و به عدم میرود، نوری که بر جا می ماند خود، سایه نوری دیگر میشود. و بدینسان وقتی آزادی شما قید و بندهای شما را بگشاید، خود قید و زنجیر، آزادی عظیم تری خواهد شد."

"هنوز بخش بزرگی در شما همچنان بشر است و بخش دیگری حتی بشر نیست، بلکه یک کوتوله بی شکل است که در ابهام در خواب راه میرود و به دنبال بیداری خویش است. اما اکنون از آن بشر که در شماست سخن می گویم. زیرا که اوست و نه ذات خدایی تان و نه آن کوتوله در ابهام که با جرم و جزای جرم آشناست."

"بنابراین چنین شد که [حضرت] یشوآ (عیسی) در میان حیواناتی متولد شد و 'او' آمد تا با رهایی انسان از جهل و گناه آنها را از رنج هایشان آزاد کند." "مُغان از شرق، خودشان را تطهیر کرده بودند و به منظور یافتن مسیح، که در جستجویش بودند، نه غذای گوشتی و نه نوشیدنی قوی چشیده بودند."

"بنابراین آن قدیس که 'مسیح'، و فرزند خداست، باید از تو (مریم) متولد شود، و بر روی زمین، نام 'او' را 'یشوآ' بگذارید، زیرا اوست که مردم را از اسارت در گناه نجات خواهد داد حتی همه کسانی را که توبه می کنند و از قوانین مقدس اش پیروی می کنند. بنابراین، ای مریم، تو نباید گوشت هیچ حیوانی را بخوری، و هیچ نوشیدنی قوی را بنوشی، زیرا "کودک مقدس"، از رحم مادرش تا ابدیت تقدیس میشود و و او نباید گوشت حیوان و نوشیدنی قوی، در هر شکلی را بخورد یا بیاشامد."

"آنچه نیاز است یک گورو، یک ناجی است، که ما را در مورد 'باکتی' (تعهد) و درک حقیقت بیدار کند."

"انسان بواسطه بدن نورانی اش، به وجود نور واقعی اعتقاد دارد - که زندگی این کائنات است - با جریان مقدس صوت تعمید می یابد یا جذب آن می شود. تعمید، به اصطلاح تولد دوم انسان است و به آن 'باکتی یوگا' (اتحاد با خدا از طریق عشق) می گویند، که بدون آن هرگز انسان نمیتواند دنیای واقعی درونی و ملکوت خداوند را درک کند."

امروز این روایت را ادامه می دهیم تا دریابیم وقتیکه پسر نابخرد به خانه پدرش بازمی گردد چه اتفاقی می افتد…