در سال ۱۹۶۶، عالیجناب 'بن آمی' یک مکاشفه معجزه آسایی را تجربه کرد که زندگی جدیدی برای خود و اسرائیلی های عبری آفریقایی دیگر، به ارمغان می آورد.

"خلق بخفتند ولی عاشقان جمله شب قصه کنان با خدا." - مولانا

"حیات، حیات است- خواه در یک گربه یا در یک سگ یا در یک انسان باشد. در آنجا بین یک گربه یا یک انسان هیچ فرقی وجود ندارد. ایده تفاوت، یک تصور انسانی برای منفعت شخصی انسان است."

از طریق مکاشفه های 'واسودوا'، از "شری اوروبیندو" دیدار صورت میگرفت. یک تحول معنوی برای "او" پیش آمد. 'او' حضور خدا را در همه چیز دید.

سوترای 'ویمالاکیرتی' بعنوان "جواهر سوتراهای ماهایانا" مطرح است و تعالیم 'ویمالاکیرتی' را بعنوان کسی که از بستر بیمار خود، از آرهات ها و بودیساتواها، بسیار پیشرفته سخن می گوید را ثبت می کند...

هر کاری که 'ویمالاکیرتی' انجام داد بر طبق تعالیم 'بودا' و برای گسترش دارما بود تا مردم را در همه سطوح، بسوی روشن ضمیری و رستگاری هدایت نماید.

"بالاتر از همه مذاهب، یک دین وجود دارد. این دین بالاتر، حقیقت است و توسط همه استادان، هر وقت که آمدند، در همه جا اشاعه یافت." - سنت کیرپال سینگ جی ماهاراج (گیاهخوار)

"'حاضور' به مدت سه یا چهار دقیقه به چشمانم نگاه می کرد و چشمانم، در سکوت شگفت انگیزی، یک شادی وصف نشدنی را تجربه کردند که به مانند یک نوشیدنی مست کننده به کل بدنم رسید - که قبلا هرگز شبیه این را در تمام زندگیم تجربه نکرده بودم." - "سنت کیرپال سینگ جی ماهاراج" (گیاهخوار)

"سنت کیرپال سینگ جی ماهاراج" گرفتار و شیفته دو چیز شده بود: آرزوی اش برای یکی شدن با خدا و اشتیاق فراوان برای درک معمای زندگی.

"روح القدس پایین آمد و با من سخن گفت. اسرار مخفی، بر من آشکار ساخت مخفی برای نسل های بشر و زمانهای طولانی: اسراری از دنیاهای زیرین و بهشت های بالا، اسراری از نور و تاریکی را بر من فاش نمود..." - پیامبر مانی

خداوند برای 'سنت روچ'، یک فرشته نگهبان به شکل یک سگ را فرستاد. این سگ هر روزه، یواشکی یک تکه نان را از مراقب انسان خود برمیداشت و برای 'سنت روچ' میبرد و همچنین زخمهای 'سنت روچ' را می لیسید تا به بهبودی آنها کمک کند.

سنت روچ' جوان که در میان همه گیری مرگبار طاعون متولد شده بود، میخواست که دکتر بشود و به آن کسانی کمک کند که همه افراد دیگر از آنها فرار میکردند. او به "حضرت عیسی مسیح" گفت که او آنها را درمان می کند، اما آنها بواسطه "رحمت خداوند" بهبود پیدا می کنند.

"یوگا شما را به لحظه حال می برد، تنها جایی که زندگی وجود دارد. " - پاتانجلی (گیاهخوار)

این ادای احترام ما به «مارپای بزرگ» است. چیزی شبیه یک دعا است. او «ریمبو چیمپو» بود، که یعنی، او بسیار شجاع و نترس بود.

"میلارپا" به محض اینکه نام "مارپا" را شنید، نوعی هیجان حس کرد، حس شادی کل بدنش را فرا گرفت.

معجزات زیادی شبیه این وجود دارند. در آن زمان، او عادت داشت که از طریق نپال به هند بیاید. یکبار، در هنگام بازگشت از نپال، او مجبور بود از رودخانه 'کوشی' عبور کند. روایتی وجود دارد که او تنها با یک جهش از رودخانه عبور کرد.

مارپا لوتسوای' مصمم، در جستجوی دارما، بیش از ۷۰۰ مایل سفر کرد تا به استاد 'ناروپا' برسد، و در طول مسیر، با سختیها و خطرات بسیار زیادی روبرو شد.

"استاد نارگیل" اکیدا به شاگردانش دستور داد تا برای منافع شخصی شان و برای ایجاد فضایی متبرک برای جامعه، با جدیت دعا کنند.

هر شب، او بر بالای برج می نشست و مدیتیشن میکرد. او با میوه خواری زندگی میکرد و آب نارگیل می نوشید. به تدریج، جویندگان حقیقت صادقانه از سرتاسر کشور درباره "او" شنیدند، و افراد بیشتر و بیشتری برای دیدن مکان زندگی اش آمدند.

بواسطه خطرات و رنج فراوان، استاد بزرگ 'هویکه' به منظور رستگاری همه موجودات با از خود گذشتگی، از روش الهی که محرمانه بود محافظت کرد.