โลกเป็น บ้านร่วมกันของเรา ทั้งคนและเพื่อนสัตว์ เราควรดูแล และรักกัน

ฉันรู้สึกขอบพระคุณท่านอาจารย์ และทีมงานโทรทัศน์ สุพรีมมาสเตอร์อย่างมากสำหรับ ความพยายามอย่างสุดใจ และด้วยความรักของท่าน ในการผลิตรายการคุณภาพสูง ที่เปี่ยมไปด้วยพลังบวก ปัจจุบันสถานการณ์โควิด ค่อนข้างรุนแรง ในโทรทัศน์ สื่อส่วนใหญ่ ให้ข้อมูลที่ ทำให้ท้อใจแก่ผู้คน โชคดีที่เรามี โทรทัศน์สุพรีมมาสเตอร์ ถ่ายทอดคำปลอบโยน และข้อความเชิงบวก มันเป็นกระแสชำระล้าง ที่ทรงพลังในโลก ที่อึมครึมและโกลาหลนี้ ฉันได้แบ่งปันข้อความ อธิษฐานโลกวีแกน ของโทรทัศน์สุพรีมมาสเตอร์ กับเพื่อน ๆ และญาติของฉัน หวังว่าทุกคนจะ รู้สึกสบายใจและให้กำลังใจ เหมือนที่ฉันเคยเป็น ในระหว่างอาจารย์และลูกศิษย์ ที่ชื่อว่า "บัญญัติสิบประการกับโมเสส และมด" ท่านอาจารย์ผู้เป็น ที่รักของเรากล่าวว่า "เพื่อนชาวสัตว์ช่างอัศจรรย์มาก มีความรัก เมตตา และปกป้องอย่างอัศจรรย์" ฉันต้องการแบ่งปันประสบการณ์ ที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้

ฉันอาศัยอยู่ในไทเป เคยมีต้นไม้ใหญ่และเขียวขจี อยู่หน้าบ้านฉัน พวกเขาค่อย ๆ หลีกทาง ให้อาคารใหม่ เพื่อนชาวนกสูญเสียถิ่นที่อยู่ และแหล่งอาหารไปมาก ดังนั้นจึงไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากต้องผจญภัย ไปตามถนนเพื่อหาอาหาร เนื่องจากการจราจรคับคั่ง พวกเขาจึงมีความเสี่ยง ที่จะถูกชนเมื่อใดก็ตาม ที่พลาดไปเพียงเล็กน้อย

หลายปีที่ฉันจะ วางอาหารและน้ำบนระเบียง และบนดาดฟ้าสำหรับพวกเขา ตามจริงแล้ว ฉันก็ต้อง รับผิดชอบต่อการสูญเสีย ที่อยู่อาศัยของพวกเขา และรู้สึกว่าจำเป็นต้องจ่าย "ค่าเช่า" เล็กน้อยให้พวกเขา ทุกวันชาวนกจะมา ที่ระเบียงของเรา และร้องเพลง เป็นเวลานาน ดีใจที่ได้เห็น แม่นกพาลูก ๆ มาป้อนอาหารให้ การดูปฏิสัมพันธ์อันอบอุ่นหัวใจ ช่วยเพิ่มความสุข และความสุขให้กับชีวิตฉัน

สิ่งที่ฉันไม่คาดคิด ก็คือพวกนกช่วยฉัน ให้พ้นจากอันตราย ในความฝันที่ชัดเจน ฉันเห็นรูปจิตวิญญาณของชาวนก มากกว่าหนึ่งพันตัวมา รวมกันอยู่ใกล้เท้าของฉัน พวกมันมีขนสีรุ้ง เหมือนขนนกชาวนกยูง เปล่งประกายด้วยเฉด สีฟ้าอ่อนโปร่งแสง และมีรูปร่างที่สวยงาม ใหญ่กว่า เพื่อนชาวนกพิราบเล็กน้อย พวกเขาเคลื่อนตัวใกล้กัน ราวกับแม่น้ำนก แม่น้ำขนาดใหญ่ พวกเขากอดเท้าฉันแน่น และนำทางฉัน ไปในทิศทางใหม่ ในความฝัน ฉันสามารถได้ยิน พวกเขาพูดกันเบา ๆ ว่า "ใกล้ขึ้น ใกล้เข้ามา" และ ฉันก็คิดกับตัวเองว่า "พวกเขาช่างน่ารักจริง ๆ พวกเขา อ่อนโยนต่อฉันมากเพียงใด!" หลังจากถูก "ต้อน" อย่างมีความสุขจากพวกเขา ในระยะไกล ฉันก็ตกใจ ที่เห็นชาวเสือโคร่งขาวยักษ์ อยู่ทางซ้ายมือ ซึ่งพุ่งเข้ามาหาฉัน จากนั้นฉันก็ตระหนักว่า เพื่อนชาวนกกำลังใช้ ร่างกายของพวกเขาเพื่อ ป้องกันไม่ให้ชาวเสือขาวยักษ์ เข้ามาใกล้ฉัน

เมื่อฉันตื่นขึ้น ฉันตระหนักว่าเสือขาว เป็นตัวแทนของภัยพิบัติ ส่วนตัวของฉัน และเพื่อนชาวนก ก็ช่วยฉันให้หลีกเลี่ยงมัน ฉันตัวใหญ่ และแข็งแรงกว่าคนนก ฉันควรจะปกป้อง และดูแลพวกมัน ทว่าพวกเขาต่างหากที่เสี่ยงชีวิต เพื่อความปลอดภัยของฉัน ฉันรู้สึกขอบคุณ และอายทันที!

โลกเป็น บ้านร่วมกันของเรา ทั้งคนและเพื่อนสัตว์ เราจึงเป็นครอบครัว เราควรดูแล และรักกัน "ความรัก" เริ่มต้น ที่โต๊ะอาหารของเรา ฉันหวังว่าเราทุกคนสามารถ "เป็นวีแกน สร้างสันติสุข!" สุดท้ายนี้ ฉันขอให้ท่านอาจารย์ ผู้เป็นที่รักของพวกเราโชคดี และ ทุกความปรารถนาของท่านเป็นจริง! ด้วยความเคารพ ลูกศิษย์ของท่าน จากไต้หวัน (ฟอร์โมซา)

ซื่อหยู๋ผู้อ่อนโยน ขอขอบคุณ สำหรับการแบ่งปันเรื่องราว ที่งดงามของคุณกับเรา เราก็เช่นกัน ชื่นชมความงามอันแสนหวาน ของเหล่าเพื่อนนก ในโลกรอบตัวเรา ขอบคุณที่เตือนเราว่า มนุษย์และเพื่อนสัตว์ ควรได้รับการปฏิบัติ อย่างเท่าเทียมกัน และเราจะสามารถกอบกู้โลก ร่วมกับผู้คนในอาณาจักรสัตว์ ได้อย่างไร ขอสวรรค์ประทานพรท่าน และชาวไต้หวัน ผู้อ่อนโยน (ฟอร์โมซา) ในปัญญาแห่งจักรวาล ทีมงานโทรทัศน์สุพรีมมาสเตอร์

ป.ล. ท่านอาจารย์มีคำตอบ จากใจท่านดังนี้ “ซื่อหยู๋ผู้คู่ควร ฉันขอขอบคุณด้วยความรัก อย่างมากที่เขียนเกี่ยวกับ เรื่องเร่งด่วนนี้ซึ่งฉันรักมาก เพื่อนสัตว์ที่อ่อนน้อมถ่อมตน และสง่างามในโลกของเรา ต้องได้รับการโอบกอดเหมือนอย่างที่ เราทำกับสมาชิกในครอบครัว และเพื่อน ๆ ของเรา เราไม่สามารถทำให้เขาเป็นทาส และสังหารสิ่งมีชีวิตล้ำค่า เหล่านี้ได้อีกต่อไป ขอให้เหล่าทวยเทพได้ยิน คำอธิษฐานของเราและปกป้อง คุณและผู้คนที่สูงส่ง ในไต้หวัน (ฟอร์โมซา)”