Szczegóły
Pobierz Docx
Czytaj więcej
Po tak długim zmaganiu się bez korzyści, uświadomiliśmy sobie, że prawdziwą przeszkodą, którą musimy pokonać jesteśmy my sami, nasze błędne opinie i nasze niekorzystne nawyki, które uniemożliwiają nam doświadczanie miłości i szczęścia.Góra jest mną Góra lęku. Muszę odnieść zwycięstwo Albo muszę zniknąć Z tego cienia czarnej magii Albo umrę samotnie… w lęku!Wkrótce będziemy tak przyzwyczajeni do bólu Że nie będziemy mogli dłużej rozpoznawać szczęścia Kiedykolwiek ono znów powróci! Jak biedak, tak przyzwyczajony do braku.Wkrótce będziemy tak przyzwyczajeni, aby żyć samotnie Że nie będziemy już mogli żyć razem Jak dzikie niedźwiedzie urodzone na Biegunie Północnym Znające tylko zimę!Im bardziej się staramy, tym bardziej przegrywamy. Jak deszcz- młodzieńczo toczący się po wzgórzu. Miłość i poczucie całkowitego zardzewienia, Jak maszyna nie do użytku!Góra jest mną Góra lęku. Muszę odnieść zwycięstwo Albo muszę zniknąć Z tego cienia czarnej magii Albo umrę samotnie… w lęku!Od tysiącleci, nasz świat był dręczony przez konflikty i nieszczęścia. W obliczu tragedii, ludzkość często marzyła o cudownym miejscu, gdzie katastrofy, głód i bieda nie są słyszane z -- zaginionego Raju, zapomnianej Ojczyzny. Marzymy o dniu, kiedy możemy powrócić do Niebiańskiego Królestwa, gdzie współczucie, szczęście i pokój przeważa. Piosenka „Zaginiony Horyzont” wyraża to wspólne marzenie ludzkości.Czy kiedykolwiek marzyłeś o miejscu Daleko od tego wszystkiego Gdzie powietrze, którym oddychasz jest miękkie i czyste Dzieci bawią się na zielonych polach Gdzie odgłosy wystrzałów Nigdy więcej już nie łomoczą w twoich snach.Czy kiedykolwiek marzyłeś o miejscu Daleko od tego wszystkiego Gdzie zimowe wiatry nigdy nie wieją A istoty żyjące mają miejsce do wzrastania Gdzie odgłosy wystrzałów Nigdy więcej już nie łomoczą w twoich snach.Wiele mil od wczoraj Zanim dotrzemy do jutra Istnieje zaginiony horyzont Czekający, aby go odnaleźć Istnieje zaginiony horyzont Gdzie odgłosy wystrzałów Nigdy więcej już nie łomoczą w twoich snach.Każde rozstanie i pożegnanie są przesiąknięte smutkiem. W jednej chwili wewnętrzne emocje i zewnętrzna sceneria są odłączone; nasze światy są rozłączone. To co pozostaje jest jedynie wspomnieniem utraconego raju. „Otwarcie jaskini Szczyt góry Dobrze wydeptana ścieżka Tysiące lat do rozkoszowania się pod odbiciem księżyca…” Jeśli pewnego dnia powróci się do minionego czasu, niebiański sen wciąż będzie trwał jak zawsze wcześniej.Liście brzoskwiń porozrzucane na ścieżce do raju Śpiewający strumień i wilga oferuje smutne pożegnanie Pół roku w świecie wróżek Krok w kierunku ziemskiej egzystencji Koniec minionych snów i pozostałości miłości! Zużyte kamienie, zwiędnięty mech Woda płynie, unosi kwiaty Żuraw szybuje na wysokim niebie Niebo i Ziemia odseparowały się w tym momencie jeszcze bardziej Otwarcie jaskini Szczyt góry Dobrze wydeptana ścieżka Tysiące lat do rozkoszowania się pod odbiciem księżyca…Istnieje wymarzony kwiat o nazwie „Niezapominajka”, którego barwa przypomina kolor Nieba. „Niezapominajka” pokornie przypomina nam o wiecznym wezwaniu Boga, abyśmy nigdy nie zapominali o Niej/Nim, naszym wszechobdarowującym Stwórcy.Miłość Boga do nas jest zawsze wierna, płomienna i bezwarunkowa. Ale w tym zgiełku świata często jesteśmy rozproszeni i odciągnięci od Niej/Niego, bezskutecznie ścigając iluzoryczne ziemskie pragnienia, życie po życiu. Pewnego dnia obudzimy się i uświadomimy sobie, że wieczna błogość, której szukaliśmy, jest właśnie tutaj, w objęciach naszego Najukochańszego, naszego Największego Ojca w Niebiosach.Chcielibyśmy teraz zaprezentować instrumentalną wersję piosenki skomponowanej przez Najwyższą Mistrzynię Ching Hai o tym samym tytule, „Niezapominajka”. Miłego słuchania.
